DINIKY NY FO

Ny vazaha moa dia miasa izao ny zoma ka dia ny fetin'ny olomasina rehetra no hananaraotana handehanana any am-pasana e. Fa mba misy dikany ve izany raha tsy misy finoana? Misy heviny ve ny faty raha tsy misy ny lanitra? Misy ve ny lanitra? (jereo eto)  ary nahoana no tsaroana ny maty? (Jereo eto)?

Betsaka indray ny hitonantonana adiny iray mialoha any am-piangonana sy any amin'ny toeran-kafa amin'ity alahady faran'ny oktobra ity.

ho ahy dia hasambarana fa mitombo adiny iray hatoriana

 Piazza Plebiscito jerena avy eny an-tendrombohitr'i San Martino

Tanàna malaza momba ny Cammora (Mafia any Sicile aty 'Ndragheta any Reggio Calabria) i Naples. Ireo moa dia Mpampiorohoro eo amin'ny fiaraha-monina amin'ny antsoina hoe "crimes oganisées". tsy famangiana fe famangiana ihany manko ny an'ny Papa fa koa famonjena ny fihaonana iraisam-pinoana ho an'ny Fiadanana. Tsy azo adinoina ny hafatry ny Filohan'ny Silamo mitambatra nanoratra ho an'ny Papa hoe : raha tsy ny Kristiana sy ny silamo no mihavana tsy hisy fandriam-pahalemana eto an-tany!

Hanova inona amin'ny rafitra efa mafy orina ny Famangian'ny Papa? Iza no hahavita hitaraina am-paharetana toy ilay Vehivavy mpitondratena lazain'ny Evanjely androany? (Jereo eto) Asa aloha fa izay anontaniana rehetra mino avokoa fa hisy fihovana! fa hiova ho tsaratsara kokoa sa ho ratsiratsy kokoa? Angamba ny tsara atao manontany ny tsirairay hoe : manova inona amin'ny fiainanao ny fandalovan'ny Papa fa tsy hoe Manova inona amin'ny Tanànan'i Naples ny  Fandalovan'ny Papa adiny valo?

Hilan-tanànan'i Naples tazana avy eny amin'ny Castel Sant'Elmo

 (tohiny)

“Rehefa tonga ny Zanak’olona, moa mba hahita finoana ety an-tany Izy?” Tsaroako ny tenin’i Jesoa tamin’ilay Boka samaritana sitrana tamin’ny heriny (Lk 17, 19) hoe “Ny Finoanao no nahavonjy anao”, ny finoana hahazoana famonjena, finoana izay azo lazaina fa ilay fahaizana mankasitraka amin’ny soa noraisina, fankasitrahana ilay loharanom-pamonjena. Na izany aza anefa, tsy tokony hihanona amin’ny mana milatsaka avy any an-danitra isika, mila mitalaho ihany koa, mila mivavaka lalandava sy am-paharetana (Evanjely).

Ilay mason’ny Mpanao salamo miandra any an-tendrombohitra miandry vonjy amin’ny Tompony, dia maso vonton’ny finoana sy ny fitokisana, eo ampamisavisana ny soa ataon’ny Tompo amin’ireo matoky azy : miambina lalandava amin’ny ratsy rehetra (Sal 120).

Izany fitokisana izany no ambaran’ny Boky Eksaody ihany koa (Vakiteny I) : ilay tanan’i Moizy misandratra, manome fandresena ho an’ny Israelita, ka tsy hitokisan’izy ireo amin’ny herin’ny sabatra an  amin’ny fahaiza-miady fa amin’ny fanampian’Andriamanitra asehony amin’ny alaln’ny Mpanompony.

Mino izany herin’ny Fivavahana izany ve isika? Anio rahateo[2] no ankalazana ny andron’ny fampielezam-pinoana, mampahatsiaro antsika ny hafatr’i Paoly amin’i Timote hoe : “Mitoria ny teny, ary mahareta amin’izany” (Vakiteny II). Adidintsika noho ny Batemy noraisintsika ny mitory ny tenin’Andriamanitra, tsy amin’ny vava loatra fa indrindra indrindra  amin’ny fijoroana ho vavolombelona. Ny teny manaitra manko fa ny atao no mahatarika! Tsy manafoana ny herin’ny Fivavahana ihany koa anefa izany : i Mb Terezin’i Jesoa Zazakely no mpiaro voalohany ny Misiona, masera tsy niala tao amin’ny monasterany, nanaiky ho “fitiavana” eo anivon’ny Fiangonana ka nanolotra ny fiainany manontolo ho vavaka, ho hery sy tohana an’ny mpitori-teny,.tahaka ilay tanan’i Moizy notohanan’i Aarona sy Hora[3].

Ho an’ny Mpitoriteny, hoy i Md Augustin, dia tokony hahay hiresaka amin’Andriamanitra, mialoha ny hiresaka momba an’Andriamanitra[4]. Samia ary mandinika ny fiainany, mandinika ny toerana omena an’Andriamanitra eo amin’ny fiainana, satria raha omentsika ny toerana voalohany Izy, dia hipololotra avy ao am-pontsika ny vavaka am-paharetana izay tsy maintsy ataontsika, araka ny nandidian’i Jesoa antsika (Lk 18, 1). Raha velomintsika sy kolokolointsika ao am-pontsika izany fitokisana ny herin'Andriamanitra izany dia ho zary Famonjena ho antsika ny fiavian'ny Zanak'olona, satria ny "Finoantsika no hamonjeny antsika".

[1] Mazàna manko, ataon’ny olona ho Fitaovana Andriamanitra (Bouche-trou) ka rehefa afa-nenina ny fahefan’olombelona (fahaizana, vola aman-karena…) vao mitodi-doha any amin’ilay Andriamanitra fihononana : tsy fitokiana izay fa fialana nenina!

[2] 21 oktobra 2007 : andro faha-81 ho an’ny misiona eran-tany :”Ny fiangonana manontolo ho an’izao tontolo izao” (jereo eto ny hafatry ny Papa)

[3] Raha jerena ara-bakiteny ny hoe Aarona sy Hora  dia midika “toerana ambony” sy “lavaka, zohy” dia mampahatsiaro ny tenin’ny Eveka iray, Tonino Bello hoe : “Ny fahafaham-po ho anay mpitoriteny dia ny fahatsapan’ny olona fa olombelona izahay” (L’elogio più bello che la gente può fare di noi è dire : è un prete umano”) : ny maha-olombelona (hery sy kilema // Aarona sy Hora) no nentin’i Moizy nivavaka, ary ny fahalemeny tsy nanafoana ny herin’ny fivavahany. Ilaina kosa anefa ny fanohanan’ny mpiara-monina mba haharetana amin’ny fivavahana.

Faniriana ao am-pon'ny olona rehetra ny ho velom-pinaritra, ho afaka amin'ny rofy, miezaka sy tsy mitsitsy vola aman-karena mba hahazo fahasalamana. Tsy zakantsika ny mahita ny havana sy ny olon-tiana mijaly sy alamaky ny aretina. Fa vao mainka mafy noho izany ny hamafin'ny habokana, izay sady itondrana fangirifiriana amin'ny vatana no itondrana fangirifiriana ao am-po noho ny fanilikilihan'ny fiaraha-monina : tsy hoe mitoka-monina sahala amin'ny boka, fa atoka-monina tahaka ny boka [1]. Anisan'ireny I Naamana ilay siriana (vakiteny I = II Mpanjaka 5)  sy ireo boka folo lahy lazain'ny Evanjely (Lk 17, 11-17) nitsena an'i Jesoa hiakatra ho any Jerosalema.

Ho azy ireo, araka izany dia mihoampampana ny hafalian'ny fahasitranana, satria sady fitsaharan'ny fijaliana no fiverenana indray eo anivon'ny fiaraha-monina, fahazoana indray ny zo izay efa nafoy satria nahilikiliky ny fiaraha-monina-

"Ndeha miseho amin'ny Mpisorona". Izay no fanafodin'ny habokana natoron'i Jesoa, ilay Mpampianatra. Midika zavatra maro izay fisehoana amin'ny mpisorona izay : fanarahana ny lalàna, fiakarana ho any Jerosalema, any amin'izay hiakaran'i Jesoa koa, araka ny henontsika tamin'ny fiandohan'ny Evanjely. Ny toeran'ny Mpisorona, tahaka ny toeran'ny Mpaminany (II Mpanjaka 5,14-17)) nanasitrana an'i Naamana, dia zava-dehibe mba hahazoana ny Fahasitranana. Tsy hianona amin'izay fahasitranana izay ihany anefa (satria mbola mety harary indray) no tena maha-kristianina, mila mizotra ho amin'ny lalam-pamonjena.

Raha manana finoana tahaka ny voatsinapy isika dia mahavita fahagagana (Lioka 17,1-10), hoy i Jesoa. Dia notohizany tamin'ilay samaritana hoe  : ny finoanao no nahavonjy anao. Inona izany Finoana izany? Inona no nampiavaka ilay samaritanina tamin'ireo sivy lahy hafa sitrana? Ny fahatsapana fa sitrana, ka nahatsiaro ny soa voaray, hany ka niverina hisaotra ilay loharanom-pahasitranana : ilay Jesoa avy any Nazarena.

Fahaizana misaotra sy mankasitraka ny Tompo izany no atao hoe : Finoana. I Naamana nahavita nitondra tany roa lasaka avy any Jodea mba hanompoana  sy hanolorana sorom-pisaorana amin'ilay Andriamanitr'Israely, satria lehibe loatra ho azy ny soa azony.

Isaky ny manolotra Eokaristia isika, dia manolotra sorom-pisaorana, mahatsiaro fa tiana, mahatsiaro fa niangaram-pitiavana, voavela heloka, sitran'ny habokan'ny fahotana rehefa avy niseho tamin'ny Mpisorona tamin'ny sakramentan'ny Fampihavanana. Izay fahatsiarovan-tena ho sitrana izay dia tokony tsy hanadinoana ny misaotra ilay loharanom-pahasoavana.

Izay no mahatonga ny Eokaristia sady "loharano no faratampon'ny famonjena" antsika, satria avy aminy no hahazoantsika ny hery hiovana sy haharetana amin'ny tsara, ary ao aminy no tokony hidododoantsika koa hisaotra, satria izay no famonjena ho antsika : "nahavita zava-dehibe tamiko ilay Mahefa : masina no anarany" hoy i Maria ao amin'ny tononkirany. Fanabeazana tsy zoviana antsika hatramin'ny fony kely moa ny hoe : Raha misy manome zavatsoa ho anao, kingà  miteny hoe . misaotra tompoko o!"

Tsy mampaninona izay fomba amam-pirazanana (na samaritana na Jody), ny maha-isika antsika no tokony hoentintsika hiderana an'Andriamanitra. Tsy ho sasatra ny hitanisa ny soa azontsika isika, hanolotra  sorom-pisaorana, hiantsa hira vao ho an'Andriamanitra satria mahagaga ny zava-bitany, fa ny tanany no namonjy, mba hahatsiarovantsika mandrakariva ny fitiavany tsy mivadika (Sal 97 setriny).

Izay fahatsapana ny soa noraisintsika izay manko, ny fahatsapana fa notiavin'Andriamanitra isika, isay no zary vimiaina manome hery antsika hiharitra ny fijaliana hatramin'ny fatorana aza, noho ny amin'i Kristy, (II Tim 2,8-13) tsy sanatria hankasitraka ny fijaliana fa kosa hampisy heviny ny fiainana ho zary famaliam-pitiavana, satria ny fiverenantsika hisaotra an'i Jesoa no loharanom-pamonjena ho antsika.

Ndeha ary hanokana fotoana hametsovetso ireo fahasoavana rehetra noraisintsika tamin'i Kristy mialoha ny hanolorantsika ny mofo sy ny Divay, vokatry ny hasasarantsika ka atolotra ho tonga mofo sy fisotro ho antoky ny fiainana satria sorom-pisaorana. 
 

"Ho Voninahitry ny Trinite Masina

Harilova! Misy tsiambaratelon'ny fo izay tsy azon'ny saina takarina na oviana na oviana...
Io fo io no tiako hizara aminao ny tsiambaratelony,
aza miezaka ny hanakatra azy araka ny saina araka izany,
fa miezaha mandinika azy araka ny fo...
dia izay no
DINIKY NY FO...
nohezahana naRINDRA
mba ho zHARY LOVA

• Fandraisana
• Tahiry
• Tahirintsary
• Rohy
• Admin

• Arahaba
• Hafatry ny Eveka
• Elaela
• Santo Maiolo!
• Paka...

• Ho an'ny Mpino [55]
• Ankapobeny [46]
• Resadresaka [15]
• Vita Consacrata [2]
• Fahaiza-miaina [12]
• Soratra Masina [4]
• Ny sain'ny olombelona [4]
• Momba ny Fitiavana [2]
• Resaka politika [2]
• Dialogue interreligieux [4]

• RSS 0.90
• RSS 1.0
• RSS 2.0
• Atom